İnce paylaştığı fotoğrafa şu notu düştü:
1986 yılıydı. Otobüsle Artvin'e gidiyordum; ilk tayinim çıkmıştı. O zaman güzergah farklıydı. Giresun merkeze daha yakın geçiyordu otobüs. Otobüsün sağ tarafında oturuyordum, uyuya kalmışım. Gözlerimi bir açtım; şu yazıyı okudum. “Afyon ve Dumlupınar’da sizin uşaklar da vardı.” Hiç unutmuyorum 1986 yılının Kasım’ında okumuştum o yazıyı. Hatta Kuvayi Milliye Destanı’nda Usta, Karadenizlileri nasıl anlatıyor diye baktığımda o şiir, o zamandan ezberimde kaldı.
“Dümende ve başaltlarında insanları vardı ki bunlar uzun eğri burunlu ve konuşmayı şehvetle seven insanlardı ki sırtı lâcivert hamsilerin ve mısır
ekmeğinin zaferi için hiç kimseden hiçbir şey beklemeksizin bir şarkı söyler
gibi ölebilirdiler... ”