POLİTİKA YEREL POLİTİKA GÜNCEL İZMİR EGE 3. SAYFA YAZARLAR FOTO GALERİ VİDEO GALERİ SPOR YEREL YÖNETİMLER EKONOMİ DÜNYA KÜLTÜR - SANAT GENEL MAGAZİN SEÇİM

İzmir'de, kimsesiz ve astım hastası Nazım Harputlugil (64), günün 12 saatini oksijen makinesine bağlanarak geçiriyor. Makineden ayrıldığında nefessiz kaldığını anlatan Harputlugil, bir yandan yalnızlıkla bir yandan sağlık sorunlarıyla mücadele ediyor. Uzun süredir odasından dışarı çıkamadığını belirten Nazım Harputlugil, taşınabilir oksijen makinesi için hayırseverlerden destek istiyor.

Konak ilçesi Zeytinli Mahallesi'nde oturan Nazım Harputlugil (64), bir göz odada yaşam sürüyor. Yaklaşık 10 yıldır kimsesiz olduğunu belirten Harputlugil, astım hastalığının gittikçe ilerlediğini ve makine olmadan nefes alamadığını söyledi. Çevre sakinlerinin yardımıyla ihtiyaçlarını gidermeye çalışan Harputlugil, "Daha önce Ankara'da yaşadım. Bir yıla yakındır hiç iyi değilim. Hastalığım çok ilerledi. Ciğerlerim bitik vaziyette. Doktorlar bir çare bulamıyor. Tek çözüm ciğer naklinin olması. Nakilde de öncelik ölüm tehlikesi altında olanlara tanınıyor. Doktorlar bana temiz havada bol oksijenli bir ortamda yaşamayı öneriyor" dedi.

İmkanlarının kısıtlı olduğunu ve 800 TL'lik engelli aylığıyla geçindiğini anlatan Nazım Harputlugil, kaldığı oda için 300 TL kira ödediğini ve 500 TL ile geçinmeye çalıştığını belirtti. Harputlugil, "Evlendim, boşandım. 1 oğlum var. Onunla da görüşmüyorum" diye konuştu.

'İKİ ADIM ATINCA NEFESİM KESİLİYOR'

Tıkanmadan nefes alabilmek için günde en az 10-12 saat makineye bağlı kaldığını dile getiren Nazım Harputlugil, maskeyi takmazsa nefes alamadığını söyledi. Tek isteğinin taşınabilen bir oksijen makinesi olduğunu belirten Harputlugil, bu cihaza kavuşursa deniz kenarına gidip martıları beslemek istediğini anlattı. Devletin evde kullanılan sabit cihazın bedelini karşıladığını anlatan Harputlugil şöyle devam etti:

"Bu makineyle dışarı çıkamıyorum. Taşınır cihazım olursa dışarı çıkarım. Yoksa 24 saat bu odanın içindeyim. İhtiyaçlarımı hayırseverler karşılıyor. Ben insanların içine karışmak istiyorum. Ne yazık ki nefesim, gücüm kuvvetim buna elverişli değil. İki adım atınca oturup kalıyorum. Nefesim kesiliyor. Makine olmazsa yaşama şansım yok. Ama taşınabilir cihazım olsa yürürüm. Makinem olsa ilk olarak deniz kenarına gidip martılara simit atmak isterim. 15 yıldır bunu yapamadım. 15-20 yıldır denize ayağımı sokmadım. Çünkü gidemiyorum. İstediğim cihaz için vicdan sahibi olanlar bana yardım ederse kimseden bir şey istemem. Bana taşınabilir oksijen cihazı temin edilirse ölene kadar o insanlara minnettar olurum."(DHA)