Çocuk yaşlarında maddi imkansızlıklar veya ailevi nedenlerle okula gidemeyen Bucalı kadınlar, Buca Belediyesi’nin açtığı okuma yazma kurslarında yaşama yeniden tutunuyor. Yaşları 30 ile 65 arasında değişen ama hayatlarında ilk kez ders sıralarına oturup, kalem ve defterle tanışan kadınlar öğrendikleri her bir harfle yepyeni umutlara ve hayallere yelken açıyor. Kimi çarşı pazarda etiketleri okuyabilmenin, kimi 65 yaşında kalem tutup, imza atabilmenin kimi de adres sorduğu için hor görüldüğü günlerden kurtulmanın heyecan ve mutluluğunu yaşıyor.
Aile baskısı veya imkansızlıklar nedeniyle okul yüzü görmeyen Bucalı kadınlar Buca Belediyesi’nin okuma yazma kurslarında alfabe ile tanışmanın mutluluğunu yaşıyor, geleceğe umutla bakıyor. “Okumanın yaşı yoktur” diyerek, kurslara akın eden farklı yaş guruplarından kadınlar okuma bilmeden geçen yıllarına inat şevkle sarılıyor kalemlerine.
Hepsi en az minik öğrenciler kadar heyecanlı. Yaşlı ellerinde kitapları, güzel yazı defterleri hayatları boyunca süren zorluklardan ve karanlıktan kurtulmaya, kimse bağlı kalmadan özgürce sokağa çıkıp ihtiyaçlarını giderebilmelerini sağlayacak harfleri öğrenmeye çalışıyorlar. Kimi ulaşım araçlarının hat numarasını okuyamadan, hastaneye gidiş yolunu bilmeden yaşadıkları günleri unutmaya çalışırken, kimi de işe girip evine ekmek götürebilecek olmanın heyecanını yaşıyor.
Hayatında ilk kez 65 yaşında kalemle tanışan Azize Gündüz ve 60 yaşındaki Zülfinaz Can hayallerinin peşinden giden kadınlardan sadece ikisi… Okuma yazma bilmediği için günlük hayatını kısıtlı yaşadığı günlerin acısını unutmak istercesine ‘pekiyi’ notlarıyla dolu defterlerine gururla imza atıyor.
POLİTİKA
Sayfa başına git
