Ailevi, ekonomik ya da ruhsal nedenlerle sokakta yaşamaya başlayan; parkları, bahçeleri, köprü altlarını, kaldırımları ve bankamatikleri kendine mesken edinen İzmirli “evsizler”, soğuk kış günlerinde sığınacakları sıcacık bir yuvaya sahip olmanın “buruk mutluluğunu” yaşıyor. Sokaktaki kimsesiz erkeklere yılın 12 ayı hizmet veren Türkiye’nin tek belediye kuruluşu Müyesser Turfan Güçsüzevleri, özellikle dondurucu soğuklarda “tam kapasite” çalışıyor.
İzmir Büyükşehir Belediyesi’ne bağlı Güçsüzler Evi’ne gelenlerin sağlıktan giyime kadar her türlü ihtiyaçları gideriliyor. 18- 60 yaş arası evsiz erkeklere kucak açan Müyesser Turfan Güçsüzler Evi, kopuk ailelerin birbirlerini bulmalarına da olanak sağlıyor.
Zabıta ekipleri, devriye gezen emniyet güçleri ya da ihbar üzerine harekete geçen Güçsüzler Evi yetkilileri tarafından bulundukları yerden alınan evsizler, hem soğuk havalardan korunuyor hem de sıcak bir yuvaya sahip oluyor.
Önce sıcak bir banyo olanağına sonra da temiz giysilere kavuşan kimsesizler, yemek ve yatak gibi temel ihtiyaçlarının dışında sağlık hizmeti de alabiliyor. Eşrefpaşa Hastanesi’nde sağlık kontrolleri yapılan vatandaşlar, 3 ay süreyle misafir ediliyor. Yaşı uygun olanlar Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü ile yapılan koordineli çalışma ile Huzurevi/Bakım merkezlerine yerleştiriliyor, çalışmaya müsait olanlar iş bulma kurumuna yönlendirilerek iş bulmaları sağlanıyor.
Müyesser Turfan Güçsüzler Evi’nden kendi işini yapabilir derecede sağlıklı, akli dengesi yerinde olan, sürekli tedavi gerektiren hastalığı bulunmayan kimsesiz erkekler yararlanabiliyor. Sokakta yaşayan kimsesizleri bildirmek isteyenler 361 00 82 numaralı telefondan Müyesser Turfan Güçsüzler Evi’ne ulaşabilir.
Geçtiğimiz yıl burada “konuk” edilen evsizlerden 20’si Huzurevi/Bakımevine yerleştirildi, 70 kişi iş bularak çalışmaya başladı. 20 kişi istekleri üzerine memleketlerine gönderilirken bir kısım vatandaşın da aileleriyle görüştürülerek evlerine dönmeleri sağlandı.
Aralarında tabela ressamı da bulunan vatandaşların çoğunun hayat hikayeleri de oldukça hüzünlü. İşte onlardan bazı örnekler ve düşünceleri:
Mustafa Ümit Kırcılar
“Kalp ameliyatı oldum. Sonra çalışamaz hale geldim. Buraya 15 gün önce geldim. Buradaki arkadaşlar bize çok yakınlık gösteriyorlar. Güleryüzlüler. Her istediğimizi yerine getiriyorlar. Her türlü hizmeti alıyoruz. Banyo yapıyoruz. Her an sıcak suyumuz var. Çarşaflarımız tertemiz. Çayımız var. Bize çok yardımcı oluyorlar. Allah hepsinden razı olsun.”
Tibet Emek
“Manisa Salihli’den iki ay önce geldim. Evsiz kaldım. Orada kirayı ödeyemediğim için ev sahibi beni evden çıkardı. Eşyalarım öylece kaldı. Ekmek parasını toplamak için çöplerden hurda topluyorum. 400 milyon lira borcum olduğu için ödeyemedim ve çaresiz kaldım. Burada bizi yedirip içiyorlar, tüm ihtiyaçlarımızı karşılıyorlar. Belediye’den Allah razı olsun. Dün 8-10 kişi bizi hastaneye götürüp muayene ettirdiler. Onlar olmasaydı, başımızı sokacak bir yer bulamazdık.”
Muhittin Yamak
“Buraya gelim iki ay oldu. Böyle hizmet veren kuruluşların fazlalaşmasını istiyorum. Sokakta kalan insanlarımız, mağdur olan insanlarımız burada sıcak bir yemek yiyor, şefkat görüyor, düzenli bir şekilde yatıp kalkıyor. Belediye’ye çok teşekkür ediyoruz. İnsanlarımızın çoğu dışarıda ve böyle yerlere çeşitli nedenlerle geliyor. Kader mahkumları var. Ben böyle kurumları sokaktan kurtarma kuruluşu olarak görüyorum. Ressam ve tabelacıydım ben. Eski sistem klasik olarak fırça ile çalışıyorduk. Şimdi fırça olayı kalktıktan sonra teknolojiye yenik düştü bu el sanatı. Herhangi bir sosyal güvencemiz yok, huzurevini bekliyorum.” 
POLİTİKA
Sayfa başına git
