POLİTİKA YEREL POLİTİKA GÜNCEL İZMİR EGE 3. SAYFA YAZARLAR FOTO GALERİ VİDEO GALERİ SPOR YEREL YÖNETİMLER EKONOMİ DÜNYA KÜLTÜR - SANAT GENEL MAGAZİN SEÇİM

Önce babasından, sonra kocasından şiddet gördü, görme yetisini kaybetti. Depresyondan, görme engelliler merkezlerine devam ederek kurtulan 71 yaşındaki Sultan Çınar, Bayraklı Belediyesi kurslarıyla hayata tutundu.

Beyaz bastonla hayata sarıldı

 

İzmir'in Bayraklı İlçesi'nde yıllarca babasından, daha sonra da eşinden şiddet gördüğünü, 20 yaşında eşinden yediği dayak nedeniyle bir gözünü kaybettiğini anlatan 71 yaşındaki Sultan Çınar'ın diğer gözünde de yıllar içinde görme kaybı oluştu. Görmeyerek yaşamaya alışırken depresyona giren, ancak görme engelliler merkezlerinde hayata tutunan Çınar, Bayraklı Belediyesi'nin açtığı kurslarda ahşap boyamayı, seramik yapmayı ve yüzmeyi öğrendi, koroda şarkı söyledi. Bembeyaz saçlarıyla dikkat çeken Sultan Çınar, engellilere "Eve kapanmayın, hayata küsmeyin kendinizi gizlemeyin" dedi.

İzmir'in Bayraklı İlçesi'nde yaşayan iki gözü de görmeyen Sultan Çınar azmi, hayata bağlılığı ve çalışkanlığı ile örnek oldu. Evlenmeden önce babasından, evlendikten sonra kocasından şiddet gördüğünü söyleyen Çınar, 20 yaşında eşinden yediği dayak yüzünden sağ gözünü kaybettiğini anlattı. 65 yaşında da sol gözünün görmemeye başladığını söyledi. Sağ gözü de kör olduğunda, kendi deyimiyle hayatı kabusa döndü, depresyona girdi. Görme engelliler merkezlerinde bağımsız hareket edebilmeyi öğrendi.

EŞİNİ BOŞADI
65 yaşında tamamen kör olunca eşinden ayrıldı. Özel sektörde çeşitli işlerde çalışan, tek gözüyle üç çocuğunu büyüten ve emekli maaşı ile geçinen Sultan Çağrı yaşadıklarını şöyle anlattı: 

"Kocamdan hemen ayrılmadım. Çünkü gideceğim yer yoktu. Baba evine dönsem orada da dayak var. Üç çocuğum için katlandım. Bana yıllarca 'körsün ama sana bakıyorum' dedi. Sonunda ben ondan vazgeçtim, onu boşadım. Bayraklı Belediyesi'nin açtığı kurslarla hayata tutundum. Önce ahşap boyadım, renklerini göremesem de boyalar bana çok iyi geldi. Sonra yüzme kursuna gittim, kulaç atmayı yüz üstü sırt üstü yüzmeyi öğrendim. Türk Halk Müziği ve Türk Sanat Müziği korolarına girdim. Yemek kursuna gittim. Bunları yapabilmek, başarma duygusu kendime olan güvenimi artırdı. Dizlerimin dermanı kesilinceye kadar bu kurslara gelmeye devam edeceğim. Gözlerim görürken çok kitap okurdum, artık sesli kitaplar dinliyorum. Benim gibi engellilere çağrıda bulunmak istiyorum. Eve kapanmayın, hayata küsmeyin kendinizi gizlemeyin." (DHA)