Tunceli’de 1993-94 yıllarında köy boşaltmalarının en çok yaşandığı Ovacık ilçesinde barış süreciyle birlikte köylerine dönen vatandaşlar sorunlarına çözüm bulunmasını istiyor.
Hayvancılık ve arıcılık ile geçimlerini sağlayan Ovacık ilçesine bağlı Torunoba ve civarındaki köylüler, köylerinin yakılmasıyla 1994 yılında güvenlik gerekçesiyle başka şehirlere göç etmek zorunda kaldılar. Köylerinin yakılmasının ardından yasak bölge kararı da getirilen bölgede köylerini terk eden vatandaşlar, 19 yıl boyunca köylerine geri dönemedi. Barış sürecinin başlamasıyla büyükşehirlerde işsizlik yaşayan bazı köylüler yaşam alanlarına dönerek kendi imkanları ile arıcılık yapmaya başladı.
Yerleşimin olmaması nedeniyle uzun yıllar yol, su ve elektriğin verilmediği bölgede kısıtlı imkanlarla hayatlarını sürdürmeye çalışan Torunoba, Dumantepe, Ağaçpınar, Balveren ve civar köylüleri tüm zorluklara rağmen yıkılan köylerinde kurulan çadırlarda yaşam mücadelesi veriyor. Yerleşim yerlerinin yıkılması nedeniyle çadır ve ayakta kalan okul binalarına yerleşen Ağaçpınar köylüleri çözüm süreciyle birlikte köylerine yerleşmelerine rağmen yol, su ve elektrik verilmediği için zorluklar yaşıyor.
Ulaşım sorunun da yaşandığı köyde benzer sorunlar diğer köylerde de devam ediyor. İçme suyunu dereden hortum yardımıyla sağlayan vatandaşlar içme suyunu hayvanlarla birlikte kullanmak zorunda kaldıklarını söylüyor. Yıllardan beri köylerin büyük yıkım yaşadığını, köylerine dönen insanlara devlet yetkililerin herhangi bir yardımda bulunmadığını belirten köylüler yetkililerin kendilerine zorluk çıkardığını ifade ediyor. Köylerinin tekrar eski hale gelmesi için çaba harcadıklarını, ancak bu çabaya devletin destek vermesi gerektiğini belirten köylüler, devlet yetkililerinin sorunlarına eğilmesini istiyor.
İçme suyunu karşıladıkları yerde hayvanların da su içtiğini, zor koşullar altında yaşamlarını sürdürdüklerini belirten Ağaçpınar Köyü Muhtarı Celal Gül, “1994 yılında bu köyler boşaltıldı. Köy sorunları için kaymakamlık ve valiliğe dilekçe verdik. Bize verilen cevap 'ödenek yok, bir şey yapamıyoruz' oldu. Görüyorsunuz insanlar dışarıda kalıyor. Yağmur yağdığı zaman, kış geldiği zaman mecbur herkes şehirlere gitmek zorunda kalıyor.” dedi.
Barış süreciyle birlikte umutlandıklarını ve 19 yıl sonra köylerine döndüklerini belirten Kezban Demir, “Çadırda yaşıyoruz. Suyumuz yok, elektriğimiz yok. Toprağın içindeyiz yağmur yağdığı zaman çamur içindeyiz. Geçim kaynağımız olmadığı için köye geldik. Devlet bize yardım etsin.” diye konuştu.
Torunoba bölgesindeki köylerin bir araya gelerek kurduğu Sultanbaba Çevre Köyleri Yardımlaşma Derneği üyelerinden Muzaffer Yalı ise köy yollarının ulaşıma açılması, elektrik ve su hizmetinin vatandaşlara getirilmesi için defalarca yetkililere başvurduğunu, ancak yetkililerden herhangi bir cevap almadığını söylüyor. Bölgenin 1994 yılında terör gerekçe gösterilerek devlet tarafından insanların zorunlu göçe tabi tutulduğunu belirten Yalı, “İnsanlar Dersim ve Dersim dışındaki başka illere göç etmek durumunda bırakıldı. 20 yıldan beri hala bölgede yerleşime dair hiçbir gayret ve çaba yok. Bu bölgede dışarıda yaşayan insanların bir kısmı arıcılık ve bir takım uğraşlar için gelmektedirler, fakat ilçe kaymakamlığına, özel idareye hatta valiliğe kadar bütün başvurularımıza rağmen bu yerleşim alanlarına elektrik, yol, su, haberleşme gibi temel altyapı hizmetleri henüz getirilmiş değil.” şeklinde konuştu.
POLİTİKA
Sayfa başına git
